نقش روان بنه های سازش نایافته اولیه در تبیین اضطراب اجتماعی

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت نقشِ روان­بنه‌های سازش­نایافته اولیه در اختلال های روانی، در پژوهش همبستگی حاضر نقش روان­ بنه‌های سازش ­نایافته اولیه در تبیین اضطراب اجتماعی نوجوانان مورد بررسی قرار گرفت. روش: 384  دانش‌آموز از مدارس شهر رشت که به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده بودند، از طریق مقیاس‌های اضطراب اجتماعی (لاجرسا و لوپز، 1998) و روان­ بنه‌های سازش­نایافته اولیه (یانگ، 2005) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آماری شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله‌مراتبی پس از حذف اثرات مخدوش‌کننده سن و جنسیت، تحلیل گردیدند. یافته­ ها: یافته‌ها نشان داد حوزه‌های روان­بنه‌های سازش­نایافته اولیه مجموعاً 40% از واریانس مشترک اضطراب اجتماعی نوجوانان را تبیین می­کنند (p<0/0001 ، F=41/35). روان­ بنه بریدگی/ طرد (p<0/0001 ، β=0/40) ، روان بنه خودگردانی/ عملکرد مختل  (p=0/004 ، β=0/17) و همچنین روان­ بنه دیگرجهت‌مندی (p=0/001 ، β=0/19)به طور معناداری توانستند سطوح اضطراب اجتماعی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: بر اساس یافته ­های این تحقیق روان­ بنه‌های سازش ­نایافته اولیه می­ تواند بر اضطراب اجتماعی تأثیرگذار باشد. بنابراین شناسایی روان­ بنه‌های سازش­ نایافته اولیه درک بهتری از سبب­ شناسی این اختلال فراهم می­ آورد. دلالت‌های ضمنی این نتایج برای طراحی راهبردهای مداخله‌ای به ‌منظور کاهش اضطراب اجتماعی مورد بحث قرار گرفته است.